Inspirujące i dość dziwne MM#15.

Tak, właśnie. Aż z ciekawości przed rozpoczęciem pisania tej notki łypnąłem na Bloga Crofe – byłem bardzo ciekaw, jak ona poradziła sobie z tym powalonym tematem mema. Najbardziej zastanawiał mnie fakt, że jakoś to przeoczyłem – śledzę Crofowego mema dość uważnie, a jakoś nie przypominam sobie żeby wrzucała Piosenkę Która Ją Najlepiej Opisuje. To by było epickie, zapamiętałbym. No i faktycznie, Crof nie oparła się pokusie podmienienia najdurniejszego elementu mema na coś własnego. Za to ja będę twardy i zaraz wrzucę jakąś piosenkę, która mnie wprost doskonale opisuje, a co~! Ale najpierw formalności:

#15: A Song That Describes You.

Formalności za nami, teraz czas na utwór.

klik klik

I dare you – przesłuchajcie całość, żeby usłyszeć wszystkie słowa. I zaręczam, ten utwór posiada tekst! Także proszę bardzo. Tak, nie mogłem się powstrzymać. Ale to jednak tylko taka mała dygresja, jeżeli WordPress nie wykaże się kreatywnością i własną wolą to nie będzie nawet embeda. Moim zdaniem potencjał tego tematu mema nie został jeszcze w pełni wykorzystany, więc idę kopać dalej żeby zaserwować porządną muzyczną autopsychoanalizę.

No i utknąłem =.= Ale słowo się rzekło, należy zaserwować jakiś utwór, który nie tylko mnie opisuje, ale wręcz definiuje! Co się będziemy ograniczać. Swoją drogą, ktoś kiedyś powiedział, że pisanie o muzyce jest jak tańczenie o architekturze. Jestem ciekaw, co sądziłby na temat muzykowania o psychoanalizie… I właśnie zorientowałem się, że podchodzę do tego odcinka z zupełnie nie z tej strony, z której powinienem – przypominam sobie różne w pewien sposób ważne czy po prostu bardzo lubiane przeze mnie utwory i pytam „Czy to właśnie Ty jesteś utworem, który opisuje mnie?”. Powinienem chyba raczej zacząć od próby krótkiej charakterystyki siebie, a potem przejść do szukania po paru słowach-kluczach jakiegoś utworu (oczywiście nie zamierzam ograniczać się do słów, jak zwykle większą uwagę będę zwracał na samą muzykę).

To z kolei skłania do rozmyślań – na ile tak naprawdę znamy siebie? Jak często zwyczajnie przystajemy i zastanawiamy się, jak sami siebie postrzegamy? Bardziej lub mniej świadomie mamy przeważnie opinie wyrobione o znakomitej większości napotkanych osób, ale ze szczerym spojrzeniem na siebie jest już pewien problem – może wynika on z tego, że trudno jest ocenić jakiś układ, z którego nie możemy się wydostać, żeby spojrzeć z dystansu. Na pewno po części też z tego, że mamy zwyczajnie *za dużo informacji*! To na pewno nie ułatwia szybkiej odpowiedzi na pytanie „jaki jestem”. A może jestem w tym odosobniony, może jesteście w stanie bez problemu z miejca opisać siebie trafnie w kilku słowach? Tak czy inaczej, zastanowię się, a kiedy coś wykombinuję, to żeby było ciekawiej *nie* podzielę się z Wami wnioskami – zwyczajnie dopasuje do nich jakiś utwór, a Wy zgadujcie.
.
.
.
(graficzna reprezentacja upływu czasu)
.
.
.
O! Mam! I nawet ciekawe. Od razu zaznaczam – jak ktoś ma ochotę na wyciąganie z tego jakichkolwiek informacji choć trochę zbieżnych z intencjami to nie zwracajcie zbyt dużej uwagi na tekst. Aczkolwiek fakt że napisałem ‚zbyt dużej’ zamiast ‚żadnej’ też można traktować jako wskazówkę ;)

Proszę państwa, przedstawiam skompresowanego mnie, zaklętego w jednej piosence~!

I jak, jakieś ciekawe wnioski?

A na zakończenie – zachęcam do komentowania podwójnie, poczwórnie i w ogóle sto razy bardziej niż zwykle, bo akurat ten odcinek meme, jakkolwiek głupi na pierwszy rzut oka, stanowi świetną potencjalną pożywkę do kombinowania i zapowiada się całkiem fun. Szczerze mówiąc już się nie mogę doczekać radosnego rozkminiania, co kto chciał przekazać światu wybierając ten a nie inny utwór :3

~ - autor: Vodh w dniu 01/10/2010.